Oś symetrii
Encyklopedia PWN
mat. przekształcenie przestrzeni będące przemiennym złożeniem symetrii płaszczyznowej i obrotu;
grupy graniczne, grupy Curie,
krystal. punktowe grupy symetrii (klasy krystalograficzne), w których występują osie symetrii (kryształu symetria) o krotności nieskończonej (∞), czyli o nieskończenie małym właściwym kącie obrotu α.
klasy krystalograficzne, krystalograficzne klasy symetrii, krystalograficzne grupy punktowe,
różne możliwe w kryształach zespoły (kombinacje) makroskopowych elementów symetrii (kryształu symetria) przecinających się w jednym punkcie.
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
krystal. kombinacje makroskopowych i strukturalnych elementów symetrii oraz sieci translacyjnych (kryształu symetria) możliwe w strukturach kryształów.
